Hout wordt geoogst uit bossen. Het belangrijkste verschil tussen bossen en de productielocatie van andere bouwmaterialen is dat bossen leven en groeien. Minerale grondstoffen groeien nergens: ze worden door mensen gevonden en gewonnen en de bronnen ervan raken vroeg of laat uitgeput. Bossen raken nooit uitgeput. De bomen in dit levende productiesysteem maken tijdens hun groei met hulp van de zon namelijk hout uit twee bouwstenen: CO2 uit de lucht en regenwater uit de grond. Hout groeit dus letterlijk in bossen. Als we dit hout oogsten en benutten wordt het aan het einde van de levensduur onvermijdelijk weer omgezet in CO2 en water; door biologische vertering of door verbranding in een centrale. En deze twee stoffen vormen weer de bouwsteen voor nieuw hout, dat groeit in het bos. Om hout een circulaire grondstof te mogen noemen, moet je het voortbestaan van de levende ‘productielocatie’ bos garanderen. En dat doe je door bos duurzaam te beheren. Bos is geen rondreizend circus Wanneer we in een bos niet méér oogsten dan er bijgroeit, neemt de hoeveelheid hout in het bos niet af (en dus ook niet de hoeveelheid opgeslagen CO2 in dit bos). Verder is het belangrijk om te begrijpen dat bos een levend biologisch systeem is dat vooral goed functioneert wanneer het langdurig op dezelfde plaats blijft. Het klinkt wat raar, maar bos is van nature geen rondreizend circus. Als bos volgens de voorwaarden van het PEFC keurmerk wordt beheerd blijft dat bos bestaan en is de productie van de grondstof hout gegarandeerd.De twee genoemde zaken: bos blijft bos, en we oogsten niet meer dan er bijgroeit, zijn de twee belangrijkste voorwaarden om bosbeheer ‘duurzaam’ te mogen noemen. Onder deze omstandigheden groeit namelijk de biodiversiteit in het bos, de CO2 opslag neemt toe én er kan hout, waarin CO2 blijft opgeslagen (ongeveer 1 ton CO2 per M3 hout), worden geoogst zonder dat dit schade berokkent aan het bos. De circulaire grondstof hout groeit dus in duurzaam beheerd bos. Benut het bos Onder de voorwaarde van duurzaam bosbeheer is het benutten van bos bij uitstek het voorbeeld van goed samenleven in en met de natuur. Het is bijzonder dat in onze samenleving het bos altijd in één van de twee hokjes wordt gedrukt: er wordt óf gesproken over bos als een minderwaardig soort landbouw, waarbij het woord ‘productiebos’ vooral een negatieve klank heeft, óf bos is een hardcore natuurverschijnsel waar mensen liefst niet in thuis horen. De werkelijkheid is dat bos, zeker in Nederland en het grootste deel van Europa, juist een ideale tussenpositie inneemt. Er wordt duurzaam geoogst uit bos, dat overigens alle ruimte heeft voor natuurlijke ontwikkeling en daarmee bijdraagt aan biodiversiteit en als kers op de taart kunnen we in dit bos ook nog recreëren.